yalnız

sonunda yalnız kalabildim
sessiz hareketsiz öylece duran birisi bile duygularınızı etkiler, aynı evin içinde.
duygu paraziti olur, doğru karar alamazsınız.
hem yalnız kalmadan kendinizi nasıl dinlersiniz?
yoga gibidir bu künefe, tadından yenmez,kıyas kabul etmez.
özgürlük gibidir, herkesi duymak gibidir kendini dinlemek.

hatta yoga nedir ki?
çok düşünen birisinin hiç düşünmemeye çalıştığı o anda, ruhunun arka bahçesinde duran bir çocuk parkı olabilir ancak.
ne kadar sesini bastırsanızda ses çıkartır.
çocuklara oyuncaktır.
bir salıncağın rüzgarla salınışıdır.
zincirlerin ve sonundaki çarkın çıkardığı o miyavlamayı veyahut mızmızlanmayı andıran o gıcırtılı sestir.
kendini dinlemek çok daha fazlasıdır.
huzur arayanlara geçici huzur
yerçekimsizlik arayanlara geçici yerçekimsizliktir.

bazen ikisi de tatmin etmez insanı, hele ki birilerini seviyorsa, yalnızlık da kendini dinlemek de.
düşünmek ve okumak girer işin içine

huzur arayanın huzuru anlardan ibarettir.
huzur arayanlar;
dünyada huzur bulamazsınız.
hala mı cennetle karıştırıyorsunuz?
hala çok az düşünüyorsunuz.

ölümün sonu huzurdur, ancak ne yazıktır, her ölüm de huzur getirmez.
huzura, temiz niyetin dar sokaklarından, pencerelerinin önünde rengarenk çiçekler olan o 2 katlı
evlerin arasından geçerek gidilir, ya da size nasıl geliyorsa?
bazı ölümler bitişse bile, bazıları başlangıçtır.

hep söylerim...
dünya cennet olsaydı, cennet mükafat olmazdı.


------------------------------------------------


ne duygu ne mantık kolay kolay yanılmaz bende.
iyi eğittim.
sadece başkalarının duyguları ve mantıkları benimkini yanıltabiliyor.
ciddi kararları yalnız almalı
yalnızken
gökyüzü o kadar berrak, herşey öyle net ki
dengelendi herşey
yanlışla doğru birbirinden arındı.
maddiyat bir rüya kadar yumuşak, dağılgan.

bazılarınız nirvanaya erişme gayretinde
o ise hala koşuyor arkamdan, durup bekleyemem ya?
umarım yetişir.
gösteriş gösterişlidir.
ötesi yok
bir kendin var.

hayatta kendinizi dinlemezseniz
asla kendiniz olamazsınız.

-----------------------------------------

idollerinizi öldürün, onlar sizi öldürmeden önce.

orhan hani demiştin ya dostum?
"Levent neyin var, iyi değilsin"

o gün dertsiz günlerimdendi
insanlar çok yordular sene içinde.
kendimi toplamam gerekiyordu
nasip olduda nihayet kaldırdım kendimi

gülmeyi öğretiyorum kendime, espirili olmayı
Rüzgarın getirdiği kokularla hatırlıyor Levent mazideki kendini, unutturulanları.
Rüzgar; hatırlat unuttuklarımı !

yeniden doğuyorum bu akşam, yeniden !
bu kaçıncı doğuş takip edemiyorum.

her düştüğümde ruhumu yeniden kaldırıyorum, yeniden !

--------------------------------