yalnız bırakmışım gibi hissediyorum...
tam bi karar veriyorum, sanki önceden tahmin etmişsin gibi, bana derdini anlatacağın tutuyor!
bu sefer de yalnız bırakmışım gibi hissediyorum seni...
artık açıklama yapmaktan yoruldum,
o yüzden sen başının çaresine bak, ben de öyle!!!
yeter bre!
hep mi melankoli yapmamı bekliyorsun?
seni önemsediğimi söylemeyeceğim.
sevdiğimi falan da....
seviliyorsam severim arkadaş, bu kadar basit....
sürekli başa sarmak olmaz.
şu suçluluk duygusu da yeter artık.
kimse kötü bişey yapmadı!
çocukluk yapıldı o kadar...
hem yalnızlığı da büyütmemek gerek.
tamam, bomboş bir his,
tamam, tir tir için titrer, üşürsün,
e peki, yeri gelir sıcak bir duş almak,
sıcak bir sobanın yanına oturmak istersin.
hatta yeni kalktığın yatağın sıcaklığına bile duygusal bir bağ hissedersin, sırf başka birilerinin bırakmış olduğu sıcaklığı hissettirdiği için.
ama yeter hani artık!
bundan daha iyi biri olmamı kimse benden bekleyemez, zira o kimseler de hiçbiyerdeler, demek ki düelloya yanaşamadılar!!!
sen de kendine gel.
bi çekidüzen ver.
daha iyi olunmaz.
elden gelen bu.
üstelik yalnız kalmanın getirileri de çok fazla.
mesela yalnız bırakıldığımda,
kaybedecek hiçbirşeyimin kalmadığını kavradım.
o noktadan sonra hissettiğim özgürlük duygusunu tarif dahi edemem.
dosttan kazıksa onu da yedim.
herkesten darbemi de aldım bir güzel!
açıkçası dünyadaki kimse de beni, benim onları sevdiğim kadar sevmedi.
o yüzden borcum yok kimseye!
o yüzden ayakta dur.
çünkü öğrendim ki kimsenin kimseye ihtiyacı yokmuş şu hayatta.
hep yalnızsın.
aklım kalmasın sende.
bir de son olarak şunu farkedebilirsin;
yazarlar okuyucuları önemsedikleri için yazarlar,
ve okurlar bu yazıları, özellikle yalnız kaldıklarında adam akıllı okurlar.
yalnızlıklarını giderirler.
ve öteki yalnız kaldıkları vakte kadar, bidaha hiç okumazlar bile.
oysa bi yazar ölene dek,
kimse o yazar için bişeyler yazmaz.
yazarlar yazarlar için yazmaz genellikle.
okurlar daha önemlidir.
kısacası, her halukarda bizler
hep yalnızız.
işte bu sebepten,
dert etme,
halin iyice.
bu yazıyı okuduğunda bile
sen biraz daha kalabalık,
biz hala yalnız!
sevgiler ve saygılarımla!!!
